সত্যব্ৰত বৰা
অসম তথা ভাৰতবৰ্ষত গৰমৰ প্ৰকোপ দিনক দিনে বৃদ্ধি পাইছে। জলবায়ু পৰিৱৰ্তনৰ ফলত উষ্ণতাৰ পৰিমাণ অস্বাভাৱিকভাৱে বৃদ্ধি পাইছে। ফলত হিট ষ্ট্ৰোকৰ আশংকা বহু পৰিমাণে বাঢ়িছে। এনে পৰিস্থিতিত সাৱধানতা অৱলম্বন কৰাটো অতি জৰুৰী।
প্ৰথমতে, হিট ষ্ট্ৰোক কি আৰু ইয়াৰ লক্ষণসমূহ কেনেকুৱা সেই বিষয়ে জনাটো অতি প্ৰয়োজনীয়। হিট ষ্ট্ৰোক হৈছে এক গুৰুতৰ স্বাস্থ্যজনিত সমস্যা, য’ত শৰীৰৰ উষ্ণতা নিয়ন্ত্ৰণ ব্যৱস্থা বিকল হৈ পৰে আৰু শৰীৰৰ উষ্ণতা ৪০ ডিগ্ৰী চেলছিয়াছ বা তাতকৈ অধিক হৈ যায়। হিট ষ্ট্ৰোকৰ লক্ষণসমূহৰ ভিতৰত আছে মূৰ ঘূৰোৱা, মূৰ্চ্ছা যোৱা, অত্যধিক ঘামচি ওলোৱা, হৃদস্পন্দনৰ গতি বৃদ্ধি পোৱা, শৰীৰৰ পেশীত টান ধৰা, শুকান আৰু গৰম ছাল আৰু গুৰুতৰ ক্ষেত্ৰত অজ্ঞান হৈ যোৱা। এনে পৰিস্থিতিত তৎক্ষণাৎ চিকিৎসাৰ প্ৰয়োজন হয়, নহ’লে প্ৰাণৰো সংশয় হ’ব পাৰে!
হিট ষ্ট্ৰোকৰ পৰা ৰক্ষা পাবলৈ আমি কিছুমান সাৱধানতা অৱলম্বন কৰিব পাৰোঁ। প্ৰথম আৰু প্ৰধান সাৱধানতা হ’ল পানীহীনতাৰ পৰা বাচি থকা। গৰমৰ দিনত শৰীৰৰ পৰা ঘামৰ জৰিয়তে বহু পৰিমাণে পানী আৰু খনিজ লৱণ নি:সৰণ হয়। তাৰ ফলত শৰীৰত পানীৰ অভাৱ হয় আৰু হিট ষ্ট্ৰোকৰ আশংকা বাঢ়ে। গতিকে দিনটোত প্ৰচুৰ পৰিমাণে পানী পান কৰিব লাগে। বিশেষজ্ঞসকলে পৰামৰ্শ দিয়ে যে দিনটোত কমেও ২৫০ মিলিলিটাৰ পানী প্ৰতি ঘণ্টাত পান কৰিব লাগে, যদিহে আপুনি বাহিৰত কাম কৰি আছে। ইয়াৰ উপৰি নাচপতিৰ ৰস, ডাবৰ পানী, গ্লুক’জ, আৰু অ.আৰ.এছ.ৰ দৰে পানীয়ই শৰীৰত ইলেক্ট্ৰ’লাইটৰ ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰাত সহায় কৰে।
দ্বিতীয়তে, গৰমৰ সময়ত বাহিৰলৈ ওলাই যোৱাৰ পৰা যিমান পাৰি বিৰত থকাটো ভাল। বিশেষকৈ দুপৰীয়া ১১ বজাৰ পৰা বিয়লি ৩ বজালৈ সূৰ্যৰ তাপ সৰ্বাধিক থাকে। এই সময়ত প্ৰত্যক্ষ সূৰ্যৰ পোহৰৰ সংস্পৰ্শলৈ অহাটো এৰাই চলিব লাগে। যদি জৰুৰী কাৰণত বাহিৰলৈ ওলাবই লাগে, তেন্তে ছাতি, টুপী আৰু চানগ্লাছৰ দৰে সুৰক্ষামূলক সামগ্ৰী ব্যৱহাৰ কৰিব লাগে। লগতে, পাতল আৰু কম ৰঙৰ কপাহী কাপোৰ পিন্ধিলে শৰীৰ শীতল হৈ থাকে। গাঢ় ৰঙৰ কাপোৰে তাপ শোষণ কৰে, গতিকে সেইবোৰ এৰাই চলিব লাগে।
তৃতীয়তে, গৰমৰ দিনত খাদ্যাভ্যাসৰ প্ৰতিও মনোযোগ দিয়াটো প্ৰয়োজন। ভজা-পোৰা, তেলেতীয়া আৰু মছলাযুক্ত খাদ্য এৰাই চলি পানীৰ পৰিমাণ বেছি থকা ফল-মূল যেনে তৰমুজ, কমলা, আঙুৰ আদি খাব লাগে। ইয়াৰ উপৰিও অত্যধিক কফি, চাহ আৰু এলক’হলৰ দৰে পানীয় এৰাই চলিব লাগে, কিয়নো এইবোৰে শৰীৰত পানীহীনতাৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে।
চতুৰ্থতে, ঘৰৰ ভিতৰত শীতল পৰিৱেশ ৰক্ষা কৰাটো জৰুৰী। ফেন, এয়াৰ কণ্ডিচনাৰ আৰু কুলাৰৰ ব্যৱহাৰ কৰি ঘৰৰ উষ্ণতা নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পাৰি। সূৰ্যৰ তাপ ঘৰৰ ভিতৰলৈ সোমোৱাত বাধা দিব লাগে। গৰমৰ দিনত গধুৰ শাৰীৰিক কাম এৰাই চলি বিশ্ৰামৰ বাবে অধিক সময় দিয়াটো ভাল।
এতিয়া প্ৰশ্ন হ’ল, অসম তথা ভাৰতত কিয় ইমান গৰম হৈছে? ইয়াৰ কাৰণসমূহৰ ভিতৰত প্ৰধান হ’ল জলবায়ু পৰিৱৰ্তন। মানৱীয় কাৰ্যকলাপৰ ফলত গ্ৰীণহাউছ গেছৰ নি:সৰণ বৃদ্ধি পাইছে, যেনে কাৰ্বন ডাই অক্সাইড, মিথেন আৰু নাইট্ৰাছ অক্সাইড। এই গেছসমূহে পৃথিৱীৰ পৰা নি:সৰিত তাপ বায়ুমণ্ডলৰ বাহিৰলৈ যাবলৈ নিদিয়ে, যাৰ ফলত পৃথিৱীৰ উষ্ণতা বাঢ়িছে। উদ্যোগ, যান-বাহন, আৰু বিদ্যুৎ উৎপাদনৰ বাবে জীৱাশ্ম ইন্ধনৰ অত্যধিক ব্যৱহাৰ এই সমস্যাৰ মূল কাৰণ।
বনাঞ্চল ধ্বংস আৰু নগৰীকৰণেও গৰম বৃদ্ধিত অৰিহণা যোগাইছে। অসমৰ দৰে ৰাজ্যত বনাঞ্চল কমি যোৱাৰ ফলত পৰিৱেশৰ ভাৰসাম্যতা নষ্ট হৈছে। গছ-গছনিয়ে কাৰ্বন ডাই অক্সাইড শোষণ কৰি পৰিৱেশ শীতল কৰি ৰাখে, কিন্তু বনাঞ্চল ধ্বংসৰ ফলত এই প্ৰক্ৰিয়া ব্যাহত হৈছে। লগতে, নগৰীকৰণৰ ফলত কংক্ৰিটৰ জংঘল বাঢ়িছে, যিয়ে তাপ শোষণ কৰি পৰিৱেশৰ উষ্ণতা বৃদ্ধি কৰিছে। এই ঘটনাক ‘আৰ্বান হিট আইলেণ্ড’ বুলি কোৱা হয়।
অসমৰ ভৌগোলিক অৱস্থানো গৰম বৃদ্ধিৰ এটা কাৰণ। ব্ৰহ্মপুত্ৰ নদীৰ উপত্যকা আৰু পাহাৰ-পৰ্বতেৰে আগুৰি থকা এই অঞ্চলত আৰ্দ্ৰতাৰ মাত্ৰা অধিক। গৰম আৰু আৰ্দ্ৰতাৰ সংমিশ্ৰণে ‘হিট ইণ্ডেক্স’ বৃদ্ধি কৰে, যাৰ ফলত মানুহৰ বাবে অস্বস্তি বাঢ়ে আৰু হিট ষ্ট্ৰোকৰ আশংকা বৃদ্ধি পায়।
জলবায়ুৰ চৰম পৰিৱৰ্তনৰ ফলত ঋতুচক্ৰৰো পৰিৱৰ্তন ঘটিছে। অসমত গৰমৰ দিনৰ সংখ্যা বাঢ়িছে আৰু বৰষুণৰ পৰিমাণ আৰু সময়তো অনিশ্চয়তা দেখা দিছে। এল নিনো আৰু লা নিনাৰ দৰে জলবায়ু ঘটনাইও এই পৰিৱৰ্তনত ভূমিকা লৈছে।
এই সমস্যাৰ সমাধানৰ বাবে আমি ব্যক্তিগত আৰু সমষ্টিগতভাৱে কিছুমান পদক্ষেপ ল’ব পাৰোঁ। প্ৰথমতে, জীৱাশ্ম ইন্ধনৰ ব্যৱহাৰ কমাই নবীকৰণযোগ্য শক্তিৰ উৎস যেনে সৌৰশক্তি আৰু বায়ুশক্তিৰ ব্যৱহাৰ বৃদ্ধি কৰিব লাগে। দ্বিতীয়তে, বৃক্ষৰোপণৰ জৰিয়তে বনাঞ্চল পুনৰুদ্ধাৰ কৰিব লাগে। তৃতীয়তে, নগৰীকৰণৰ পৰিকল্পনাত সেউজীয়া স্থান, পাৰ্ক আৰু জলাশয়ৰ সংখ্যা বৃদ্ধি কৰিব লাগে। চতুৰ্থতে, জনসাধাৰণৰ মাজত জলবায়ু পৰিৱৰ্তন আৰু হিট ষ্ট্ৰোকৰ বিষয়ে সজাগতা সৃষ্টি কৰিব লাগে।
অসম তথা ভাৰতত গৰমৰ প্ৰকোপ আৰু হিট ষ্ট্ৰোকৰ আশংকা এটা গুৰুতৰ সমস্যা হৈ পৰিছে। ইয়াৰ পৰা ৰক্ষা পাবলৈ প্ৰচুৰ পানী পান, সুৰক্ষামূলক সামগ্ৰীৰ ব্যৱহাৰ, সঠিক খাদ্যাভ্যাস, আৰু শীতল পৰিৱেশ ৰক্ষাৰ দৰে সাৱধানতা অৱলম্বন কৰিব লাগিব। একে সময়তে, গৰমৰ কাৰণ যেনে জলবায়ু পৰিৱৰ্তন, বনাঞ্চল ধ্বংস, আৰু নগৰীকৰণৰ ওপৰতো গুৰুত্ব দি ইয়াৰ সমাধানৰ বাবে ব্যক্তিগত আৰু সমষ্টিগত পদক্ষেপ লোৱাটো জৰুৰী। আমি সকলোৱে একেলগে এই সমস্যাৰ মোকাবিলা কৰিলেহে ভৱিষ্যত প্ৰজন্মৰ বাবে এক সুস্থ আৰু নিৰাপদ পৰিৱেশ গঢ়ি তুলিব পাৰিম।
